Jij mag naar speltherapie!
Iemand, meestal je vader of moeder, heeft mij gebeld dat jij niet zo lekker in je vel zit. Als we denken dat speltherapie jou kan helpen, maken we een afspraak met elkaar. Samen, ook met jou, bedenken we hoe wij jullie kunnen helpen.
Soms is/zijn er, wanneer we dit afgesproken hebben, ook (een) dier(en) aanwezig, zoals een lieve Golden Retriever hond, paardjes en andere kleinere diertjes.
Voor kinderen is het vaak lastig om te vertellen wat ze voelen of meegemaakt hebben. Daarom is er voor kinderen speltherapie. Daar mag je wel, maar hoef je niet te praten. Je kunt daar spelen over wat je bezig houdt.
De eerste paar keren bedenk ik wel eens wat we kunnen gaan doen en mag ook jij zelf iets kiezen om te doen. Zo kun je mij laten zien wat je denkt of voelt en kan ik kijken of speltherapie bij jou zal passen. Als we denken dat speltherapie jou zou kunnen helpen, dan kom je vaker spelen in de spelkamer.
De spelkamer is een kamer met heel veel speelgoed, zoals Playmobil, dieren, auto’s, legerpoppetjes, andere spelfiguren en bijvoorbeeld poppen. Ook is er een zandtafel, en is er winkelspeelgoed. Er zijn stiften en potloden, verf, klei & andere knutselspullen. Je kunt je verkleden of een spelletje spelen. Het mag allemaal!
Vanaf het moment dat je met speltherapie begint mag je zelf weten wat je gaat doen. Als je ervoor kiest om alleen te spelen, dan kijk ik met je mee. Je kunt me ook vragen om met je mee te spelen. Niets is gek en je mag helemaal jezelf zijn.
Je komt 1 a 2 wekelijks op een vaste dag en een vaste tijd drie kwartier spelen. In de vakanties stoppen we (meestal) even.
Af en toe heb ik een gesprekje met je ouder(s) of verzorger(s). Vóór dit gesprek overleg ik met jou wat ik aan ze vertel. Alleen dat vertel ik ze. De rest blijft in de spelkamer en in jouw en in mijn hoofd. Alleen als ik denk dat het ècht noodzakelijk is dat je ouder(s) of verzorger(s) iets weten, dan vertel ik het, maar pas nadat ik het eerst met jou besproken heb. Jij mag thuis alles vertellen, maar alleen als je dat zelf wilt.
Als je ouder(s)/verzorger(s) en jij en ik denken dat je er aan toe bent, dan is het tijd om afscheid te nemen. Afscheid nemen kan leuk zijn, maar ook jammer. Het is een feestje, omdat het goed gaat met je, maar het kan ook verdrietig zijn, omdat we elkaar niet meer zien of omdat je de spelkamer of de dieren zal missen. We nemen daarom de tijd om goed afscheid te nemen en als afsluiting krijg je van mij altijd iets mee als herinnering aan de (dierondersteunde) speltherapie.